Świerk skandynawski
Drewno świerka skandynawskiego jest jasne z lekko żółtawym zabarwieniem (nazywane jest drewnem białym). Kierunek włókien jest przeważnie prosty, częściowo występują mniejsze lub większe spirale. Zarówno rdzenie jak i pęcherzyki żywicy pojawiają się rzadko (stąd popularność tego gatunku w budowie saun). Sęki są przeważnie małe, koloru żółto-brązowego – mają tendencję do wypadania. Świerk jest w Europie uznawany za podstawowy gatunek drewna budowlanego.
Cechy szczególne
Ze względu na niską gęstość drewno świerka skandynawskiego jest stosunkowo miękkie. u skand. jest drewnem stosunkowo miękkim. Świerk skandynawski różni się od świerku polskiego przede wszystkim tym, że wzrastając w surowym klimacie okołobiegunowym ma mniejsze przyrosty roczne, a przez to jest bardziej wytrzymały. Świerk jest stosunkowo łatwy i tani w obróbce. Jest odporny na obciążenia. Zgodnie z normą DIN EN 350-2 świerk posiada klasę wytrzymałości 4.
Kategoria jakości
Elementy elewacyjne strugane z świerka skandynawskiego sprzedawane są w klasie jakości us-hblf. Oznacza to klasę mieszaną A/B (w stosunku ok. 70% A, 30% B). Drewno dostarczane jest w wilgotności ok. 16 %. Elementy o małych przekrojach, np. boazerie o grubości 12,5 mm lub 14 mm a także profile elewacyjne i odbitkowe w grubości 19 mm dostępne są również w klasach A oraz B. W klasie B mogą pojawić się takie wady drewna jak wykruszone sęki na kantach desek, wypadnięte sęki czy też inne wady, wynikające bezpośrednio z natury drewna. Niedopuszczalne są natomiast wszelki wady wynikające z procesu obróbki drewna (na które producent ma wpływ).
Malowanie powierzchni
Drewno świerkowe zastosowane na zewnątrz bezwzględnie wymaga malowania. Sam proces obróbki (suszenie w wysokiej temperaturze oraz gładkie czterostronne struganie) pozwala pozbyć się takich niebezpieczeństw jak np. grzyb, pleśń czy insekty. Drewno należy jednak zabezpieczyć przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych, przede wszystkim deszczu i promieni słonecznych. W tym celu polecamy stosować farby zawierające filtr UV i pozostawiające otwarte pory w drewnie. Drewno należy zabezpieczyć z obu stron (od strony widocznej co najmniej dwie warstwy).
Waga: 403 kg / m3 (wilgotność ok. 12%)
Gęstość drewna: 0,47 g/cm3
Wytrzymałość na ściskanie: 43-50 N/mm2
Wytrzymałość na rozciąganie: 80-90 N/mm2
Wytrzymałość na zginanie: 66-78 N/mm2
Wytrzymałość na ścinanie: 6,7-7,5 N/mm2
Zastosowanie
Świerk skandynawski ma bardzo szerokie zastosowanie: nadaje się do produkcji mebli, na podłogi, boazerie, jako elementy konstrukcyjne i drewno budowlane, do produkcji więźby dachowej, na elewacje zewnętrzne.
Modrzew syberyjski
Paleta barw drewna twardzielowego modrzewia syberyjskiego obejmuje kolory od złocisto-miodowego aż po brunatno-czerwony – różni się znacznie od modrzewia europejskiego, który jest raczej równomiernie czerwonawy. Drewno modrzewia syberyjskiego wzrasta powoli – ma bardzo wąskie słoje (oznaczające przyrosty roczne).
Kategoria jakości
Elementy elewacyjne strugane z modrzewia syberyjskiego oferowane są tylko w jednej klasie jakości: us-V-hblf. Za tym określeniem kryje się klasa jakości, którą można określić jako klasa mieszana A/B (w stosunku 50/50%). Drewno dostarczane jest w wilgotności ok. 18-22%. Nie do uniknięcia są takie wady drewna jak czarne sęki (sporadycznie również wypadnięte), małe pęknięcia i rysy, przebarwienia czy też inne wady, wynikające bezpośrednio z natury drewna. Niedopuszczalne są natomiast wszelki wady wynikające z procesu obróbki drewna (na które producent ma wpływ).
Cechy szczególne
Modrzew syberyjski cechuje się wysoką wytrzymałością i dobrą naturalną odpornością na grzyby. Zgodnie z normą EN 350-2 modrzew posiada klasę wytrzymałości 3-4 (oznacza to, że drewno w bezpośrednim kontakcie z ziemią ma żywotność 5-15 lat). Drewno jest odporne na warunki atmosferyczne i bardzo dobrze nadaje się do zastosowania na zewnątrz. Przy prawidłowym ułożeniu w przypadku modrzewia syberyjskiego można całkowicie zrezygnować z dodatkowej ochrony, np. środkami chemicznymi. Cechą naturalną modrzewia syberyjskiego jest podatność na powstawanie rys (pękanie) – szczególnie przy narażeniu na kontakt z wiatrem, kiedy to modrzew dodatkowo wysycha.
Obróbka
Drewno modrzewia syberyjskiego nadaje się do obróbki zarówno narzędziami ręcznymi jak i mechanicznymi. Przy montażu zaleca się wcześniej nawiercać miejsca, w których będą wkręcane wkręty montażowe – łebki wkrętów nie powinny wystawać ponad powierzchnię deski. Materiały montażowe (wkręty) muszą być odporne na korozję (najlepiej ze stali szlachetnej). Materiały nie chronione przed rdzą lub wióry żelaza prowadzą do szybkiego przebrawienia drewna na czarno. Drewno modrzewia syberyjskiego daje się łatwo suszyć – należy mieć jednak na uwadze, iż przy szybkim suszeniu jest bardzo podatne na powstawanie nierówności lub rys (pęknięć) na końcach deski.
Malowanie powierzchni
Dla uzyskania koloru (innego niż naturalny) można stosować oleje do drewna z filtrem UV lub lazurę poszarzającą, ale oba te rozwiązania nie są trwałe (olejowanie najlepiej powtarzać na elewacji co 2-3 lata). Olejowanie nie przedłuża żywotności modrzewia syberyjskiego (z natury jest on bardzo wytrzymały), ma jedynie na celu upiększyć go, ułatwić bieżącą pielęgnację i utrzymanie w czystości oraz spowolnić proces patynowienia. Z biegiem czasu naturalny kolor modrzewia będzie przechodził ze złocisto-miodowego, poprzez czerwonawo-brunatny po srebrzysto-szary patynowy.
Waga: 457-463 kg / m3 (wilgotność ok. 12%)
Gęstość drewna: 0,59 g/cm3
Wytrzymałość na ściskanie: 47-55 N/mm2
Wytrzymałość na rozciąganie: 105-107 N/mm2
Wytrzymałość na zginanie: 93-99 N/mm2
Wytrzymałość na ścinanie: 9,0 N/mm2
Zastosowanie
Elewacje domów i budynków użyteczności publicznej, podbitki dachowe, elementy konstrukcyjne, deski podłogowe, maszty, deski poszycia burtowego, deski tarasowe.
Thermo Drewno
Europejskie gatunki drewna uznawane są za stosunkowo mało odporne na wpływ warunków atmosferycznych. Jedną z metod podniesienia parametrów odporności drewna jest poddanie go obróbce termicznej.
| Termodrewno = drewno poddane obróbce termicznej |
Procesowi modyfikacji termicznej można poddawać wiele różnych gatunków drewna, m.in. świerk, osikę, brzozę, dąb czy akację, ale najlepsze efekty osiąga się w przypadku jesionu (termojesion) i sosny (termososna).
Do najistotniejszych zmian, jakie zachodzą w drewnie po poddaniu go obróbce termicznej należą:
- zmiana koloru ( jasnobrązowy do ciemnobrązowy odcień)
- zmiana odporności na zmiany wilgotności
- poprawa stabilności drewna (skurcz i pęcznienie)
- zmniejszenie nasiąkliwości drewna
- poprawa właściwości termicznych drewna
- zwiększenie odporność na działanie grzybów
Do negatywnych skutków poddania drewna obróbce termicznej należy zwiększenie kruchości drewna (łupliwość).
Cedr kanadyjski (Western Red Cedar / WRC)
Cedr kanadyjski – Western Red Cedar – czerwony cedr kanadyjski.
To wyjątkowe drewno dla wyjątkowych klientów – jedno z najlżejszych spośród wszystkich gatunków iglastych. Aromatyczne, zasadniczo bezsęczne i wolne od kanałów żywicy, o doskonałej naturalnej odporności na warunki atmosferyczne (klasa 2 wg. EN 350-2).
Cedr kanadyjski od dawien dawna znany jest z wyjątkowej naturalnej odporności i wytrzymałości na warunki atmosferyczne, z bardzo długiej trwałości oraz z doskonałej izolacji cieplnej. Dzięki swoim naturalnym olejom, które kumulowane są w komórkach drewna jest ono naturalnie chronione przed insektami i grzybami. Zgodnie z normą DIN EN 350-2 drewno cedrowe jest bardzo trwałe i mieści się w klasie wytrzymałości 2.
Podstawowe parametry:
| Nazwa botaniczna: | Thuja plichta |
| Pochodzenie: | zachodnie wybrzeże ameryki północnej (m.in. Kolumbia bryt., Oregon) |
| Waga: | 550 kg / m3 (drewno mokre) |
| Gęstość drewna: | 0,33-0,46 g/cm3 |
| Wytrzymałość na ściskanie: | 35 N/mm2 |
| Wytrzymałość na zginanie: | 55 N/mm2 |
| Gęstość objętościowa: | 0,37 g/cm3 |
Kolor i struktura drewna:
Paleta kolorów jest bardzo szeroka. Biel jest najczęściej jasna z szaro brązowymi paskami. Twardziel ma odcienie od żółtawo-brązowego do ciemno czerwono-brązowego. Po poddaniu suchego drewna dłuższemu kontaktowi ze światłem będzie ono brązowieć, a kolor na całej desce będzie się ujednolicać. Przyrosty roczne najczęściej są bardzo wąskie i wyraźnie rozróżnialne.
W zależności od pochodzenia drewna oraz od jego wieku usłojenie jest albo bardzo gęste (słoje stojące) lub rzadkie z paskami bieli mogącymi przekroczyć nawet 20 mm.
Podczas produkcji oraz w sprzedaży Eko Drewno nie sortuje cedru z uwagi na odcień ani na układ słoja – w jednej partii klient otrzymuje szeroki wachlarz ubarwienia i usłojenia, który jest cechą naturalną tego gatunku drewna.
Cedr kanadyjski (Western red Cedar) należy do grupy najlżejszych drzew iglastych. Jest bardzo łatwy w obróbce. Do montażu należy stosować metale ze stali szlachetnej (gdyż inne ulegają silnej korozji). Cedr kanadyjski posiada wysokie walory izolacyjności cieplnej i jest bardzo odporny na wszelkie naturalne zagrożenia (np. grzyby). Cedr kanadyjski nie wydziela żywicy (jest zasadniczo wolny od kanałów żywicznych, przez co tak doskonale nadaje się do stosowania w saunie). Podczas nacinania wydziela bardzo charakterystyczny, intensywny i przyjemny aromat typowy dla drewna cedrowego.
Cedr kanadyjski doskonale nadaje się do zastosowania na zewnątrz, np. jako drewniana okładzina elewacyjna, podbitka dachowa czy materiał do architektury ogrodowej. Do zabezpieczenia cedru bardzo dobrze nadają się np. oleje do drewna. Cedr pozostawiony bez zabezpieczenia i wystawiony na warunki zewnętrzne będzie z czasem zmieniał swój kolor na srebrzysto-szary.
Cedr znajduje również zastosowanie w wykończeniach wnętrz, głównie jako okładzina saun lub jako boazeria ścienna lub sufitowa (głównie z powodu dobrej izolacji cieplnej i atrakcyjnego wyglądu).
Inne gatunki drewna
Pozostałe gatunki drewna elewacyjnego z oferty Eko Drewno:
- jodła
- daglezja
- meranti
- tatajuba
O szczegóły dotyczące tych gatunków drewna pytaj opiekuna tego produktu.
